Παλαιογραφία είναι η επιστήμη που ως αντικείμενό της έχει τις αρχαίες γραφές στις διάφορες φάσεις της εξέλιξης και της μεταμόρφωσής τους στο πέρασμα των αιώνων, δηλαδή διερευνά την εξέλιξη της γραφής και των τύπων μέσα στο χρόνο.
Οι παλαιογράφοι αναλύουν μεθοδικά τα χαρακτηριστικά των γραμμάτων, γραμματοσειρών, τύπων, σημείων στίξεως ή και των συνήθων συντομεύσεων, ως αναγνωρίσιμα και διακριτικά χαρακτηριστικά της εποχής τους, προσπαθώντας να ανασυνθέσουν μέσω των στοιχείων αυτών την εικόνα αλλά και την ιστορία και τις συνθήκες της δημιουργίας του εκάστοτε χειρόγραφου βιβλίου.
Με την βοήθεια της παλαιογραφίας είναι δυνατός ο (μη χημικός) προσδιορισμός της ηλικίας αχρονολόγητων κειμένων, ή η διασταύρωση διαθέσιμων πληροφοριών για το χρονικό, γεωγραφικό ή ιστορικό τους πλαίσιο.
Η παλαιογραφία μπορεί να φανεί χρήσιμη στα πλαίσια της Δικαστικής Γραφολογίας όσον αφορά την εξέταση και καθαρογραφή παλαιών εγγράφων (κυρίως συμβολαιογραφικών κειμένων), όπου εντοπίζεται χρήση γραμματοσειρών διαφορετικών από αυτές της σύγχρονης γραφής κι άρα απαιτείται ένα πιο «εκπαιδευμένο» μάτι προκειμένου να αποκωδικοποιήσει τη γραφή με τις εκάστοτε ιδιαιτερότητες στη μορφή των γραμμάτων ή του τρόπου συνδέσεως αυτών.